سردرگمی به اسم زندگی "پارت 2

خب من سعی میکنم فعلا زود بزارم پست ها رو ولی خب اگ دیر شد مطمئنا یادم رفته قرار بوده چی بنویسم

اون چیزی که دیدم لرزه انداخته تو جونم و سریع خواستم فرار کنم که از پشت دستمو کشید و گفت *کجا در میری جوجه _ه.ا چیزه باور کنید پشیمونم معذرت میخوام بابتش ( شروع کرد گریه کرد). مارک تعجب کرده بود از حرفای مارا

*ال.کل خوردی؟ این چاقو خون.یه چون من با اون ی بز کشتم ( زد زیر خنده) واقعا ک احمقی _ چی؟ واقعا که ولم کن میخوام برمم * نمیخواد اگ نمیخوای مسمومم کنی غذا درست کن گشنمه _ باشه

تو دلم فقط فش بود ک دلم میخواست بگم ولی خب غذا رو درست کردم گذاشتم جلوش _نوش جان *الان مثلا قهری ؟_ مگه مهمه برات؟ * نه همین جوری گفتم _ خب شب خوش * برو

رفتم تو اتاق که تشنم شد و خواستم برگردم اشپز خونه که دیدم مارک و دو نفر دیگه نشستن و ی چیزای میگن ولی چون فضولیم گول کرده بود رفتم ببینم چی میگن همین جوری ک پشت دیوار قایم شده بودم

شروع کردن حرف زدن و چیزای که میگفتن خیلی ترسناک بود و انگار کلی روانی جمع شدن *بچه ها بس کنید من کار داداششو تموم کردم و سر.شو براش فرستادم 'باور کن زندت نمیزاره ( با خنده) - برادرت خبر داره داری چیکارا میکنی؟ * مگ باید بدونه؟ - برات دردس میشه میدونی ک برادرت صاحب میزه

همین جوری داشتم گوش میکردم که ی نفر از پشت منو گرفت کف اشپز خونه انداخت *به به ببین کی اینجاست مارا بودی دیگه جوجه کوچولو؟_ باور کنید من هیچی نشنیدم 'وقتی میگی یعنی شنیدی چون ما هیچی نگفتیم - ولش کنید میگه چیزی نشنیده دیگه